Otulina jest strefą ochronną graniczącą z formą przyrody i wyznaczoną indywidualnie dla tej formy w celu zabezpieczenia przed zagrożeniami zewnętrznymi wynikającymi z działalności człowieka (art. 5 pkt. 14 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, tekst jedn. Dz. U. 2013 r., poz. 627 ze zm., dalej „ustawa o ochronie przyrody”). Jak zatem wynika z przywołanej definicji ustawowej jest to więc przestrzeń, w obrębie której działalność człowieka może wpływać niekorzystnie na przyrodę obszaru chronionego, mająca zabezpieczać daną formę przyrody przed tym niekorzystnym wpływem.Utworzenie otuliny jest obowiązkowe na obszarach graniczących z parkiem narodowym (art. 11 ustawy o ochronie przyrody). Zauważyć należy bowiem, iż cała przyroda oraz walory krajobrazowe parku narodowego podlegają ochronie. W związku zaś z tym, że środowisko przyrodnicze nie zna granic administracyjnych, zwierzęta bytujące na terenie parku narodowego, mogą przemieszczać się poza jego obszar. Dlatego też obligatoryjnie park ten powinna otaczać otulina.Wskazać należy przy tym, iż określanie i zmiana granic parków narodowych, jak i  wyznaczanie obszaru otuliny następuje w drodze rozporządzenia rady ministrów.W otulinie można także utworzyć strefę ochronną zwierząt łownych, jeżeli wymaga tego potrzeba ochrony zwierząt w parku narodowym. Właściwym organem do ustanowienia takiej strefy jest natomiast minister właściwy do spraw środowiska.Otulina może być także utworzona wokół rezerwatu przyrody i parku krajobrazowego (art. 13 ust. 2 i art. 16 ust. 2 ustawy o ochronie przyrody). W tych przypadkach jej utworzenie ma charakter fakultatywny.Otulina może powstać równocześnie z utworzeniem formy ochrony przyrody, poprzez zarządzenie regionalnego dyrektora ochrony środowiska (rezerwat przyrody) lub w drodze uchwały sejmiku województwa (park krajobrazowy); bądź w późniejszym okresie.Ustawodawca w art. 10 ust. 6 i 7  oraz art. 13 ust. 3a i 3b ustawy o ochronie przyrody, wskazał, iż wymagają ustalenia z dyrektorem parku narodowego w części dotyczącej parku narodowego i jego otuliny, a z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska w części dotyczącej rezerwatu przyrody i jego otuliny :projekty studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin;projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego;projekty planów zagospodarowania przestrzennego województw;planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej;projekty planów urządzenia lasu, uproszczonych planów urządzenia lasu;zadania z zakresu gospodarki leśnej, o których mowa w art. 19 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. 2011 r., Nr 12, poz. 59 ze zm.).Ustalenia przeprowadzane mają być w zakresie ustaleń tych planów, mogących mieć negatywny wpływ na ochronę przyrody parku narodowego lub rezerwatu przyrody.Z kolei odnosząc się do ochrony otuliny parku krajobrazowego wskazać należy, iż ustaleń z właściwym miejscowo regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, w części dotyczącej parku krajobrazowego i jego otuliny, wymagają:projekty studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin;projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego;projekty planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej,w zakresie ustaleń tych planów, mogących mieć negatywny wpływ na ochronę przyrody parku krajobrazowego.Hasła kluczowe:otulina parku narodowego, strefa ochronna, park narodowy, utworzenie otuliny