księga wieczysta i hipoteka

Hipoteka przymusowa, która uregulowana została w art. 109 i nast. ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn. Dz. U. 2013 r., poz. 707 ze zm.), dalej ‘ustawa o księgach wieczystych i hipotece’, jest jednym ze sposobów zabezpieczenia wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym. Hipoteka przymusowa nie powstaje na mocy umowy czy też jednostronnego oświadczenia woli właściciela nieruchomości, lecz na podstawie złożonego przez wierzyciela wniosku z załączonym do niego tytułem uprawniającym do prowadzenia egzekucji.

Ogólna charakterystykaZgodnie z brzmieniem art. 682 ust. 1 ustawy  z dnia 6 lipca 1982 r.o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn. Dz. U. 2001 r. Nr 124, poz. 1361 z późn. zm.), dalej „ustawa o księgach wieczystych i hipotece”, w celu zabezpieczenia hipotekąkilku wierzytelności przysługujących różnym podmiotom, a służącym sfinansowaniu tego samego przedsięwzięcia, wierzyciele powołują administratora hipoteki.

Ogólna charakterystyka:Do hipoteki mają zastosowanie ogólne przepisy o ograniczonych prawach rzeczowych, znajdujące się w kodeksie cywilnym, z wyjątkiem art. 251 kc. Jednak przede wszystkim hipoteka uregulowana została w ustawie z 06.07.1982 r. o księgach wieczystych i hipotece. Regulacja hipoteki uległa istotnym zmianom zawartym w ustawie z 26.06.2009 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Zasada jawności ksiąg wieczystych – można o niej mówić w znaczeniu materialnym i formalnym. Jawność materialna opiera się na domniemaniach: prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym oraz, że prawo wykreślone nie istnieje.

Wpis - wszystkie adnotacje składające się na treść ksiąg wieczystych,  wskazujące na zmianę stanu prawnego lub na ustalenie tego stanu zgodnie z rzeczywistością. Wpisem do księgi jest także wykreślenie. Przeciwko domniemaniu prawa wynikającemu z wpisu w księdze wieczystej nie można powoływać się na domniemanie prawa wynikające z posiadania.

Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych – Ustawa o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.), art. 5-6.  – W razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi nabył własność lub inne prawo rzeczowe. Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie chroni rozporządzeń nieodpłatnych albo dokonanych na rzecz nabywcy działającego w złej wierze.

Realny system ksiąg wieczystych – księgi wieczyste zakłada się i prowadzi odrębnie dla każdej nieruchomości, bez względu a osobę właściciela. Księgi wieczyste mają charakter rejestru przedmiotowego – prowadzi się je dla konkretnej nieruchomości, ujawniając kolejne zmiany właściciela.Hasła kluczowe:realny system ksiąg wieczystych, definicja, księgi wieczyste

Ograniczone prawa rzeczowe – Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), art. 244. § 1. - Ograniczonymi prawami rzeczowymi są: użytkowanie, służebność, zastaw, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz hipoteka.Hasła kluczowe:ograniczone prawa rzeczowe, definicja, służebność, hipoteka, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, użytkowanie, zastaw

Nabycie nieruchomości (działki, domu, lokalu) niezależnie, czy w celach mieszkaniowych czy inwestycyjnych, stanowi dla kupującego najczęściej istotny wydatek. Dlatego też chcąc uniknąć w przyszłości wymiernych strat należy gruntownie sprawdzić stan prawny nabywanej nieruchomości.

Księgi wieczyste – Ustawa o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.), art. 1. – Księgi wieczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości. Księgi wieczyste zakłada i prowadzi się dla nieruchomości, które nie mają ksiąg wieczystych albo których księgi wieczyste zaginęły lub uległy zniszczeniu. Księgi wieczyste mogą być także prowadzone w celu ustalenia stanu prawnego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.Hasła kluczowe:księga wieczysta, definicja