Blog

Zgodnie z brzmieniem art. 152 Kodeksu cywilnego, właściciele gruntów sąsiadujących obowiązani są do współdziałania przy rozgraniczeniu gruntów oraz przy utrzymywaniu stałych znaków granicznych; koszty rozgraniczenia oraz koszty urządzenia i utrzymywania stałych znaków granicznych ponoszą po połowie.

Otulina jest strefą ochronną graniczącą z formą przyrody i wyznaczoną indywidualnie dla tej formy w celu zabezpieczenia przed zagrożeniami zewnętrznymi wynikającymi z działalności człowieka (art. 5 pkt. 14 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, tekst jedn. Dz. U. 2013 r., poz. 627 ze zm., dalej „ustawa o ochronie przyrody”).

Ogólna charakterystykaZgodnie z brzmieniem art. 682 ust. 1 ustawy  z dnia 6 lipca 1982 r.o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn. Dz. U. 2001 r. Nr 124, poz. 1361 z późn. zm.), dalej „ustawa o księgach wieczystych i hipotece”, w celu zabezpieczenia hipotekąkilku wierzytelności przysługujących różnym podmiotom, a służącym sfinansowaniu tego samego przedsięwzięcia, wierzyciele powołują administratora hipoteki.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r., Nr 121, poz.

Zgodnie z art. 143 Kodeksu cywilnego w granicach określonych przez społeczno-gospodarcze przeznaczenie gruntu własność gruntu rozciąga się na przestrzeń nad i pod jego powierzchnią. Przepis ten nie uchybia przepisom regulującym prawa do wód. Przy czym jak wynika z brzmienia art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami gruntowymi są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty).

Zgodnie z art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Ustawodawca w przepisach Kodeksu cywilnego nie wskazuje wprost na możliwość nabycia służebności przesyłu w drodze zasiedzenia. Jednakże jak wynika z art. 3054 Kodeksu cywilnego, do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych. Z kolei w przypadku służebności gruntowej możliwe jest jej zasiedzenie, jeżeli polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia (art. 292 Kodeksu cywilnego). A zatem nabycie służebności przesyłu w drodze zasiedzenia możliwe jest tylko jeżeli przedsiębiorca przesyłowy korzysta z trwałych i widocznych urządzeń.

Specjalną strefą ekonomiczną jest wyodrębniona, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. 2007 r., Nr 42, poz. 274 z późn. zm.) niezamieszkała część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określonych przedmiotową ustawą. Celem powołania specjalnych stref ekonomicznych było unowocześnienie i zwiększenie konkurencyjności polskiej gospodarki, poprzez rozwój sektorów zaawansowanych technologicznie.

Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP z 1997 r. ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych praw (w tym własności) mogą być ustanawiane tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie m.in. dla ochrony środowiska.

Drogą publiczną jest budowla wraz z obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiąca całość techniczno-użytkową, przeznaczona do prowadzenia ruchu drogowego, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem. Podstawową cechą odróżniającą drogę publiczną od innych dróg jest możliwość korzystania z niej przez każdego zgodnie z jej przeznaczeniem (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 listopada 2002 r., sygn. akt II SA/Po 297/2001, opubl.